လက်ရှိနိူင်ငံရေးအခြေအနေ

 //ဒီဦးဇင်းကလည်း အတော်ဆိုးသားပဲ။ အာဏာသိမ်းလိုက သိမ်းဆိုတာချည်းပဲ။ မဟုတ်သေးပါဘူး။//

ဟုတ်တယ်။ ဒါက လောင်းကစားဆန်တယ်။

formal အတိုင်း စဥ်းစားနေလျှင် မဟုတ်သေဘူးလို့ မြင်နေမှာပဲ။ imformal အတိုင်း စဥ်းစားလျှင် ဒီလူမျိုးက နေလို့ရမရတော့ဘူးဆိုလျှင် မီးကို အစအဆုံး လျှို့မယ်ဆိုတဲ့လူမျိုး။ ရုန်းမယ်ဆိုတဲ့လူမျိုး။ ဒီအတိုင်း ဆက်သွားနေတာက သဘောမပေါက်တာရယ် နေလို့ ရနေသေးတာပါတယ်။ အဓိကက သူတို့ ဘာလုပ်ရမလဲ ရှင်းနေဖို့ပဲ လိုတယ်။ ရုန်းမယ်ဆိုလျှင်တောင် သူတို့ ဘာအတိအကျ လုပ်ရမယ် သိပ်မရှင်းလျှင်တော့ ခံရတာပဲ။ ဥပမာ 88။ ရှင်းနေလျှင်တော့ အပြတ်ပဲ။ ဥပမာ ပုဂံ, တောင်ငူ, ကုန်းဘောင်, ကိုလိုနီလွတ်လပ်ရေး။ ပဒေသရာဇ်ခေတ်မှာ ရာဇပလ္လင်နိုင်ငံရေးက လမ်းကြောင်းပဲ။ နေလို့ မရတော့ဘူးဆို ရာဇပလ္လင် တစ်ခု ပေါ်တာပဲ။ ဒီမိုကရေစီခေတ်မှာ ဒီမိုကရေစီနိုင်ငံရေး လမ်းကြောင်းနဲ့ ရည်ရွယ်ချက်က လမ်းကြောင်းပဲ။ လမ်းကြောင်း တဲ့နေဖို့သာ လိုအပ်တယ်။ လမ်းကြောင်းတဲ့အောင် ထိန်းကြပေါ့။ ကကြပေါ့။ အရေးမပါတာတွေနဲ့ ဆရာကြီးတွေ လုပ်မနေနဲ့။ မြင်ကွင်းကလည်း အရင်ကနဲ့မတူဘူး။ အဟောင်းသက်သက် လုံးဝမဟုတ်ဘူးလို့ ဆိုလိုတယ်။ လမ်းကြောင်းက အရှင်းလွန်နေတယ်။ လူ့အခွင့်အရေး။ လက်နက်ကိုင် နိုင်ငံရေးမှာ မပါဝင်ရေး။ ဒီမိုကရေစီ။ ဒီတော့ အဖိနှိပ်ခံရဲ့ လမ်းကြောင်းက သိမ်းလိုက သိမ်းပဲ။ သိမ်းရဲလျှင် သိမ်းပဲ။ လက်ရှိအနေအထားအရ လူထုက စစ်တပ်ရဲ့ အာဏာပါဝင်မှုနဲ့ ဖိနှိပ်ခံရမှု သဘောတရားကို အတိအကျ သဘောမပေါက်သေးတာ သေချာတယ်။ ဖိနှိပ်သူစစ်တပ်ကလည်း ဖိနှိပ်မှုရဲ့ သဘောတရားကို မပေါက်သေးတာ သေချာတယ်။ ပေါက်ဆို ဗိုလ်ချုပ်တချို့ပေါ့။ တပ်ကို generalise လုပ်လျှင် မပေါက်သေးဘူး။ လူထုကို generalise လုပ်လျှင်တော့ လမ်းခုလတ်မှာပဲ။ အာဏာသိမ်းမှုဆိုတာ ခေါင်းအစ ခြေမအဆုံး ဖိနှိပ်မှု ဖြစ်စဥ်ဖြစ်တဲ့အတွက် သေချာလမ်းကြောင်းလျှင် သဘောပေါက်ဖို့ သိပ်မြန်တယ်။ ဂွကျတာက အဲဒါက ကိုလိုနီလွတ်လပ်ရေးခေတ်, ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ ရုန်းကန်နေတဲ့ခေတ်မှာပဲ အင်အားကောင်းကောင်း ညီညီညွတ်ညွတ် ပေါ်ဖူးတယ်။ အခုခေတ်က သိသလောက်နဲ့ ဆရာတဆူလုပ်လိုတဲ့ခေတ်။ ခေါင်းစဥ်တူလွန်းမက တူမှ အုပ်ဖွဲ့လိုတဲ့ခေတ်။ ဒါတော့ ပြဿနာပဲ။ အခုလိုနေတာက ဆရာမရွေး, အုပ်စုမရွေး အစစအရာရာ ပွင့်လင်းချိတ်ဆက်နေဖို့သာ လိုအပ်တယ်။ ပွင့်လင်းလူ့အဖွဲ့အစည်းမှာ အရာရာ မြန်အောင် လုပ်လို့ရတယ်။ လက်ရှိ ဒီအတိုင်းက မလိုအပ်ပဲ ကြာလွန်းနေတယ်။

မေးခွန်းက ရှင်းတယ်။

ဖိနိပ်ချည်နှောင်မှုများနဲ့ အပိတ်လူအဖွဲ့အစည်းကို သွားမလား? 

အပွင့်လူ့အဖွဲ့အစည်းကို သွားမလား?

ဒီမိုကရေစီကို သွားမလား မသွာဘူးလား?

ဟိုမရောက်ဒီမရောက် မီဒီယာအချက်အလက်သက်သက်နဲ့ အချိန်ကုန်ခံနေမလား?

သိမ်းလိုက်လည်း သူတို့ဖွင့်ပေးခဲ့မှုအရ ရေရှည်ဖိနှိပ်ချည်နှောင်မှု ဆက်လက်သွားလို့ကို မရဘူးလို့ နားလည်နေလို့ကို သိမ်းလိုက သိမ်းလို့ ပြောလိုက်တာ။

သိမ်းလိုက်လျှင် လူအများဖို့ သဘောပေါက်ဖို့ သိပ်မြန်သွားမယ်။ 

လက်ရှိ သယံဇာတနဲ့ သယံဇာတအခြေခံ လုပ်ငန်းအားဖြင့် စုပ်ယူစစ်အစိုးရတစ်ထပ်, အခွန်စုပ်ယူ အရပ်ဘက်အစိုးရတစ်ထပ် ခြေဥရဲ့ နှစ်ထက်ပုံစံစနစ်က နှစ်ဆပိုပိသွားတာပဲ အဘက်တင်တယ်။ ပိုပိတာ သေချာတယ်။ သို့သော် ပိုပိနေတာ မှန်ပေမဲ့ ဘာကြောင့် ဒီအခြေအနေ ဖြစ်နေမှန်း မသိသလို ရန်သူမိတ်ဆွေ မကွဲပြားတဲ့အတွက် သဘောပေါက်ဖို့ ခက်ခဲနေတယ်။ ဦးတည်ပစ်မှတ်တွေ လွဲနေတယ်။

သိမ်းလိုက်မှလည်း ဖိနှိပ်ချည်နှောင်မှုသဘောကို အတိအကျ ခန့်မှန်းနိုင်မယ်။ ဘယ်သူဘယ်ဝါက ဖိနှိပ်နေတယ် ဘာကြောင့် ဖိစီးမှု ဖြစ်နေတယ် ရှင်းလာမယ်။ 

တစ်ခု ပြောလိုတာက လူထုရဲ့ အကြွက အချက်အလက်အပေါ်မှာ မူမတည်ဘူး။ 

မတရားမှုနဲ့ အဖိခံဘဝခံစာချက်မှာသာ မူတည်တယ်။

လူထုက နိုင်ငံရေးဆို အခုသူတို့ရဲ့ ခံစားချက်နဲ့ အထင်အမြင်ကသာ နိုင်ငံရေးပဲ။

ခံစားမှုနဲ့ အထင်မှာသာမူတည်တယ်။

ဒါကို ထိန်းကွပ်တည့်မတ်တာက နိုင်ငံရေးပဲ။

အချက်အလက်က နိုင်ငံရေး မဟုတ်ဘူး။ နိုင်ငံရေးရဲ့ လိုအပ်ချက် တစ်ရပ်သာ ဖြစ်တယ်။ အတိအကျ ပြောရလျှင် မြန်မာ့နိုင်ငံရေးရဲ့ လိုအပ်ချက် တစ်ရပ်သာ ဖြစ်တယ်။

လူထုရဲ့ အဖိနှိပ်ခံဘဝနဲ့ ခံစားမှုကသာ နိုင်ငံရေး။

အချက်အလက် အခြေခံ တွက်ယူစစ်ထုတ်အကျိုးရလဒ်က နိုင်ငံရေးမဟုတ်ဘူး။

ဒါက လက်ရှိ အွန်လိုင်းပညာတတ်တွေ လွဲနေတဲ့ပြဿနာ။

ဒါကြောင့် အာဏာသိမ်းလိုက သိမ်းလို့ ပြောလိုက်တာ။

ဒီသဘောကို မဖမ်းမိလျှင် ဘာကြောင့် ပြောနေတယ် ခံစားနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။

ဟုတ်တယ်။ လူထုကို ငရဲမီးနဲ့ တိုက်ရိုက်ထိတွေ့စေတဲ့နည်းလမ်းက လက်ရှိ ပိုမိုပွင့်လာပြီး ချပြထိန်းကြောင်းလို့ ရတဲ့ခေတ်မှာ လမ်းအမှန်ဆုံးပဲ။

ကျန်တာတွေက ပေရှည်လွန်းတယ်။

လောင်းကစား ဆန်တာတော့ ဝန်ခံလို့ရပါတယ်။

ဒါပေမဲ့ ဦးဇင်းတို့နိုင်မှာ သေချာတယ်လို့ ယုံကြည်တယ်။

ဒါကြောင့် ခပ်ပြတ်ပြတ် သိမ်းလိုက သိမ်းစေလို့ ပြောလိုက်တာပါပဲ။

လက်ရှိအနေအထားမှာ လုံးhttps://www.facebook.com/groups/2001239446861643/permalink/2865325247119721/

ဝလုံးဝကို စိုးရိမ်မှု မရှိပါဘူး။

မသိမ်းတာကိုက ပြဿနာ။